ପ୍ରମୁଖ ଖବର

କଟକ ମଧୁପାଟଣା ଥାନା ଲିଙ୍କରୋଡ୍‌ ରେ ପାର୍କିଂକୁ ନେଇ ଅଟୋ ଡ୍ରାଇଭରଙ୍କ ବେକ କାଟିଦେଲେ ୨ ଯୁବକ
ରାଉରକେଲାରେ ୨୦ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାର ବେଆଇନ ବାଣ ଜବତ
ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ କାରଣ ଦର୍ଶାଇ PGT ପରୀକ୍ଷା ବାତିଲ୍
ଫରେଷ୍ଟର ସଞ୍ଜୟ ନାୟକ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟଣାରେ ରାୟଗଡ଼ା ଡିଏଫଓ ନିଲମ୍ବିତ
ଅମୃତସର ବିମାନ ବନ୍ଦରରୁ ୧୦ କୋଟି ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟର କୋକେନ ଜବତ
ଭୋପାଳରୁ ୧,୮୦୦ କୋଟି ଟଙ୍କାର ଡ୍ରଗ୍ସ ଜବତ
ହବିଷ୍ୟାଳୀ ବ୍ରତ ପାଇଁ ଆଜିଠୁ ଅନଲାଇନ ପଞ୍ଜୀକରଣ ଆରମ୍ଭ
ଅରବିନ୍ଦ କେଜରିୱାଲ ବଡ ଘୋଷଣା : ପ୍ରତି ମାସରେ ମହିଳାଙ୍କୁ ମିଳିବ ୧୦୦୦ ଟଙ୍କା

ଫେରିବା ରାସ୍ତାରେ

0

ଝରକାରୁ ବାହାରକୁ ଚାହିଁଛି ଅନୁଭବ । ରାସ୍ତାରେ ଲୋକଙ୍କ ଗହଳି, ଯିବା ଆସିବା । ଦୃଷ୍ଟିକୁ ନିଜ ପାଖ ପରିସରରେ ଖେଳାଇ ଦେଲା । ତା’ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟର ବେସମେଣ୍ଟରେ ଜୀବନ କେତେ ରଙ୍ଗିନ୍ ମନେ ହଉଛି । ପିଲାଛୁଆ ଧରି କିଛି ବାପା, ମା’ ଖୁସି ଗପରେ ମସ୍ଗୁଲ । ରୋଲର ସ୍କେଟିଙ୍ଗରେ ସାଇଁ ସାଇଁ ଭାସୁଛନ୍ତି କିଛି ଦଶ/ବାର ବର୍ଷର ପୁଅ ଝିଅମାନେ । ଶୁକ୍ରବାର ରାତି, ସଫ୍ଟୱେର ପ୍ରଫେସନାଲ୍ସ୍ ପ୍ରାୟ ରହନ୍ତି ଏଇ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟରେ । ସପ୍ତାହର ଏହି ଦିନଟି ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ କିଛି ଉତ୍ସବରୁ କମ୍ ନୁହଁ, ଶୁକ୍ରବାର ଅଫିସ୍ରୁ ଫେରିବା ପରେ ନିଜ କଥା ଓ ନିଜ ପରିବାର କଥା ସେମାନେ ଭାବିବା ପାଇଁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ସମୟ ପାଆନ୍ତି । ସୋମବାର ଠାରୁ ଶୁକ୍ରବାର ସେମାନେ କ୍ରୀତଦାସ । ସେମାନେ ଭେଣ୍ଡର ପାଖରେ କ୍ରୀତଦାସ । ଘଣାରେ ତେଲ ବାହାର କରିବା ପାଇଁ ଗାଈ ଗୋରୁ ବା ମଣିଷମାନେ ଯେମିତି ଘୁରୁଥାଆନ୍ତି ନିଜକୁ ଚିପୁଡ଼ି ଚାଲିଥାଆନ୍ତି, ଏଇମାନେ ବି ସେମିତି। ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷିତ ଅସହାୟ ଜୀବନର ଆଠ ଘଣ୍ଟା ଅଫିସ୍ । ତା ପରେ ବି ଦରକାର ପଡ଼େ ଆଉ ଦୁଇ, ତିନି ଘଣ୍ଟା ଅଫିସରେ। ପୁଣି ଘରକୁ ଫେରିବା ପରେ ବି ମୁଣ୍ଡରୁ ୱାର୍କ ପ୍ରେସର ଯାଏନି । ଲାପଟପ୍ ଖୋଲି ଆଗାମୀ କାଲି ଥିବା ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ନିଜକୁ ସଜ କରିନିଏ ଅନୁଭବ । ଦୈନିକ ୧୨/୧୫ ଘଣ୍ଟା ଅକ୍ଳାନ୍ତ ପରିଶ୍ରମ କିଏ କରେ? ମୁଲିଆ, ମଜଦୁରମାନଙ୍କର ଅବଶ୍ୟ ସମୟସୀମା ରହିଛି ।

କିନ୍ତୁ କେବଳ କ’ଣ ଅନୁଭବ? ତା ଭଳି ବିଚରା ପ୍ରାଣୀ ବହୁତ ଅଛନ୍ତି । ଏମାନଙ୍କ ଭୁଲ ହେଲା, ଏମାନେ ବହୁତ ଭଲ ପଢ଼ନ୍ତି, ଜୀବନ ସାରା ପଢ଼ୁଥାଆନ୍ତି । ପଢ଼ନ୍ତି ଓ କୋର୍ଡ୍ ଲେଖନ୍ତି । ମାସିକ ବେତନ ଛଅ ଅଙ୍କରେ ଆସେ କିନ୍ତୁ ସେ ଧନକୁ ନିଜ ଉପରେ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବା ପାଇଁ ସମୟ କାହିଁ? ଖାଦ୍ୟ, ପୋଷାକ-ସବୁଥିରେ ସାଲିସ୍ । ମସ୍ତିଷ୍କର ପ୍ରତିଟି ସ୍ନାୟୁରେ ଯେମିତି ରହିପାଇଛି କାମ….

କାମ…. ଅଫିସ୍…… କୋଡ଼…… ମ୍ୟାନେଜର…… କ୍ଲାଏଣ୍ଟ ।

ପାଠ ପଢ଼ିବା ସମୟରେ ‘ଗୁଡ଼ବୟ’ ଥପ୍ପା ବାଜିଥିବା ଅନୁଭବ ଚାକିରି ପରେ କିଛି ଦିନ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ଜୀବନ ଓ ନିଜ ବୟସକୁ ଉପଭୋଗ କରିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଥିଲା । ବାପାଙ୍କ ସ୍ୱଳ୍ପ ବେତନରେ ଅନୁଭବ କେବେ ସୁଯୋଗ ପାଇ ନଥିଲା କିଛି ଆବଶ୍ୟକତା ଠାରୁ ଅଧିକ କରିବା ପାଇଁ । ନିଜ ଇଚ୍ଛାମାନଙ୍କୁ ଯେମିତି ବାନ୍ଧି ଗଣ୍ଠିଲି ପକାଇ ଦେଇଥିଲା । ଏତେ ବର୍ଷର ପରିଶ୍ରମ ଆଇ.ଟି ଇଂଞ୍ଜିନିୟରିଂ ପରେ ସେ ପାଇଛି ଚାକିରି । କେବେ ଭାବି ନଥିବା ଅଙ୍କରେ ମାସିକ ବେତନ । ବ୍ୟାଙ୍କ ବ୍ୟାଲେନ୍ସ ଦେଖି ସେ ଅତିମାତ୍ରାରେ ଖୁସି ଥିଲା ।

ଚାକଚକ୍ୟରେ ଭସାଇ ଦେଇଥିଲା ନିଜକୁ । ଦାମୀ ପୋଷାକ, ତାରକା ହୋଟେଲ ଓ ନୁଆ କରି ତା’ ଜୀବନରେ ଆସିଥିଲା ସ୍ୱପ୍ନା ।

ସ୍ୱପ୍ନ ଭଳି ତା ଜୀବନରେ ଆସିଲା ସ୍ୱପ୍ନା । ସୁନ୍ଦର ଓ ଖୋଲା ସ୍ୱଭାବର ଝିଅଟି, ଅନୁଭବର ଚାକିରି ଥାଏ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ସହରରେ । ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ପରିବାରର ସଂଯମ ବା ରୁଢ଼ିବାଦୀ ବିଚାରର ଚାଲି ଚଳଣ ସ୍ୱପ୍ନ ଜାଣେନି। ଏହି ସହରରେ କେହି କାହାରହିସାବ ରଖେନି । ଏଠି ସବୁ ଖୋଲା କୋଉଠି କିଛି ଲଗାମ୍ କାହାକୁ ପସନ୍ଦ ନାହିଁ । ପିନ୍ଧାରେ ଖୋଲା, କଥାରେ ଖୋଲା । ବିଚାର ଧାରା ନିଶ୍ଚିତ ଖୋଲା, ଏଠି ସମସ୍ତେ ‘ମଡ଼ର୍ଣ୍ଣ’ ।

ଅନୁଭବ ବି ବେଶ୍ କିଛି ବର୍ଷ ମଡ଼ର୍ଣ୍ଣ ଲାଇଫର ମଜା ନେଲା । ସାଙ୍ଗ, ସାଥି, ମଉଜ ମଜଲିସ୍ ସାଥିରେ ସ୍ୱପ୍ନା । ଜୀବନଟା ଯେମିତି ଆଖି ମିଟକା ମାରି କହୁଛି “ମତେ ଧର” “ମତେ ଛୁଁ” ।

ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଚାକିରି ଓ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ ଭଳି ରୋମାଞ୍ଚ ଆଉ ମିଳେନି । ସ୍ୱପ୍ନା ସାଥିରେ ଖୁବ୍ ଉପଭୋଗ କରିଦେଲା

ସୁନ୍ଦର ଦିନମାନ । ଅନୁଭବ ଭାବିଲା ସ୍ୱପ୍ନା ଉପରେ କେବଳ ତା’ର ଆଧିପତ୍ୟ । ସ୍ୱପ୍ନା ଚାହିଁଲା। ଅନୁଭବର ସମୟ । କିନ୍ତୁ ସେହି ସମୟ ହିଁ ଧିରେ ଧିରେ ଅନୁଭବ ହାତରୁ ଖସି, ଅଫିସ୍, କ୍ଳାଏଣ୍ଟ ଓ ଭେଣ୍ଡର ହାତରେ ରହିଗଲା । ଯେମିତି ହଠାତ୍ ସୁନ୍ଦର ସମୟ ସବୁ ଦୁରେଇ ଚାଲିଗଲା ଓ ସ୍ୱପ୍ନ ଭଳି ଆସିଥିବା ସ୍ୱପ୍ନା ବି ସ୍ୱପ୍ନ ହୋଇ ରହିଗଲା ।

ଏଠି ସମ୍ପର୍କର କୌଣସି ସ୍ଥାୟିତ୍ୱ ନଥାଏ । “ହାୟ ବେବି!! ୟୁ ଆର୍ ସୋ’ ସୁଇଟ୍” ରେ ସମ୍ପର୍କ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ବେଡ଼ରୁମ୍ ଯାଏଁ ଚାଲିଯାଏ । ‘ଲେଟସ୍ ବ୍ରେକ୍ଅପ୍’ରେ ଭାଙ୍ଗି ବି ଯାଏ । ମଡ଼ର୍ଣ୍ଣ ଲାଇଫରେ ସବୁ ‘ଇନଷ୍ଟାଣ୍ଟ’ କେବଳ ରହିଯାଏ ‘ଏକାକୀତ୍ୱ’ ।

ଅନୁଭବ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେଇ ଏକାକୀତ୍ୱର ଦାସ । ତା’ରି ହାତରେ ନିଜକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଇଛି । କିଛି ବର୍ଷ ହେଲା ଘର ସାଥିରେ କିଛି ଖାସ ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ । ଘର ହାନି, ଲାଭ ବା କାହାର ଦେହ ଖରାପ କିଛି ପଚାରି ବୁଝେନି । ବାପା, ବୋଉ ବି ମାସରେ ଥରେ ଅଧେ ପଚାରି ବୁଝନ୍ତି କାରଣ ଅନୁଭବ ତା ‘ମଡ଼ର୍ଣ୍ଣ’ ଲାଇଫ୍ ରେ ବାପା ଓ ବୋଉଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ଥାନ ଟା ଠିକ୍ ନିରୁପଣ କରିପାରିନଥିଲା ।

ସେମାନେ ବି ପକ୍ଷୀର ପର ଲାଗିବା ଜାଣିପାରୁଥିଲେ । ପାଠ ପଢ଼ା ପୁଅ ଚାକିରି ସେ, ବି ବାପାଙ୍କ ଠାରୁ ଢ଼େର ଅଧିକ ଦରମା ପାଇବା ଚାକିରି କଲେ ବାପାଙ୍କ ନଜରରେ ପୁଅ ଏତେ ବଡ଼ ହେଇ ଯାଏ ଯେ ବାପା ନିଜକୁ ନିଜେ ଛୋଟ ମଣନ୍ତି । ‘ଥାଉ ଏବେ କଲ୍ କରି ତାକୁ ହଇରାଣ କରନା, ସେ ଥକ୍କା ହେଇ ଅଫିସ୍ରୁ ଫେରି ଥିବ । ରହ, ଗୋଟିଏ ତ ଛୁଟି ପାଉଛି ହପ୍ତାରେ ସେଥିରେ ବି ତୁ ଆଡ଼ୁ ସାଡ଼ୁ ଗପିବୁ ।’ ଏମିତି କହି ତା ବୋଉଙ୍କୁ ଚୁପ୍ କରେଇ ଦିଅନ୍ତି। ସାଙ୍ଗ ସାଥି ପ୍ରାୟ କେହି ନାହାନ୍ତି । ଅନୁଭବର ଏହି ସହରରେ । ସ୍ୱପ୍ନା ସାଥିରେ ରହୁଥିଲା ଏଇ ଫ୍ଲାଟ୍ରେ । ସଥିରେ ଖାଇବା, ପିଇବା, ଶୋଇବା ଏମିତି କି ସ୍ୱପ୍ନା ଠାରୁ ତ ସ୍ମୋକିଙ୍ଗ ଶିଖିଲା ଅନୁଭବ ।

‘ଡ଼ଫର୍ ଭିତରକୁ ଟାଣ ଆରେ ଏଥର ପାଟି ବନ୍ଦ କରି…… ଆଃ…… ଦାଟସ୍ ହ୍ୱାଇ ଆଇ କଲଡ଼୍ ୟୁ ଡ଼ଫର୍……

ଅନୁଭବର କାଶ ଦେଖି କହିଥିଲା ସ୍ୱପ୍ନା । ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ସ୍ମୋକିଙ୍ଗର ନିଆରା ସ୍ମୃତି ।

କାନ୍ଥଘଣ୍ଟାକୁ ଚାହିଁଲା ଅନୁଭବ ୨/୩ ପେଗ୍ ରୁ ସାତ ଆଠ ପେଗ୍ ହେଲାଣି, ଧିରେ ଧିରେ ପିଆ ବଢ଼ୁଛି ତା’ର । ସେ ନିଜେ ଚାହିଁଲେ ବି କମ୍ କରିପାରୁନି । ଜୀବନରେ ଆଉ ଖୁସି ନାହିଁ । ପାଠ ପଢ଼ିବା ଦିନରୁ ଅନୁଭବ ଏୟା ହିଁ ତ ଚାହିଁଥିଲା । ଭଲ ଚାକିରି, ଦରମା, ବଡ଼ ସହର… ସବୁ ତ ଅଛି । ତଥାପି ନିଜ ଭିତରେ କିଛି ଯେମିତି ବାକି ରହି ଯାଉଛି ।

ରାତି ଦୁଇଟାରେ ସହରର କୋଳାହଳ କିଛି ଥମି ଆସିଛି । ଆକାଶରେ ଚିକ୍ମିକ୍ ପଦାର୍ଥମାନେ ତା ଉପରେ ଜୋରରେ ହସୁଛନ୍ତି । ଘର ଭିତରକୁ ଚାହିଁଲେ ଅନ୍ଧାର ହାତ ଗୋଡ ହଲେଇ ମାଡ଼ି ଆସୁଛି । ଘଣ୍ଟାର ଟିକ୍ ଟିକ୍କୁ ଶୁଣିଲା । ଆଉ କିଛି ଜୀବନ୍ତ ସ୍ୱର ସେ ଖୋଜୁଥିଲା । କିଛି ଦିନ ହେଲା ଅନ୍ଧାର ଭଲ ଲାଗୁଛି ତା’କୁ । କିନ୍ତୁ ଆଜି ସେ ଆକ୍ତାମାକ୍ତା ହୋଇ ପଡ଼ିଲାଣି । ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ ତା ପିଲାବେଳ ମୁହଁ ବାରମ୍ବାର ସାମ୍ନାକୁ ଆସୁଛି । ‘ବୋଉର ବାପା ଖାଇବୁ ଆ ଡାକ ଶୁଭୁଛି’ । ସ୍ୱପ୍ନାର ସ୍ପର୍ଶ ଦେହକୁ ଛୁଉଁଛି ।

ଏତେ ପି’ ବା ପରେ ବି ନିଦ ଆସୁନି ।

ଲାଇଟ୍ ଅନ୍ କରି ଟିଭି ସୁଇଚ୍ ପାଖକୁ ହାତ ନେଇଛି ଗୋଟେ କାର୍ଡ଼ ପାଇଲା ସୁରେଶ । ସୁରେଶ ଦେଇଥିଲା। ‘ଫିଲିଙ୍ଗ ସ୍ୟାଡ଼୍, କଲ ମି’, ଲେଖା କାର୍ଡ଼ ଟି ।

ଏହି ଦରଦର ଭାଷା ବୁଝିଛି ଅନୁଭବ । ବଡ଼ ସହରରେ ସବୁ ମିଳେ । ତଥାପି ସେ ଚାହିଁଲା କଲ କରିବା ପାଇଁ। ଇନଷ୍ଟାଣ୍ଟ୍ ସହରରେ ଇନଷ୍ଟାଣ୍ଟ୍ ସର୍ଭିସ୍ । ଖୁବ୍ କମ୍ ସମୟରେ ଝିଅଟିଏ ଆସି ଦସ୍ତଖତ ଦେଲା ।

ଅନୁଭବ କିଂକର୍ତ୍ତବ୍ୟ ବିମୁଢ଼ ହୋଇ ଡ଼ୋର ଖୋଲି ତାକୁ ଭିତରକୁ ଆସିବାକୁ ଦେଲା । ସାହାସ୍ୟ ବଦନରେ ମେକ୍ଅପରେ ପୋତି ହୋଇ ଆସିଥିବା ଝିଅଟି ହ୍ୟାଣ୍ଡସେକ୍ କଲା ।

‘ହାୟ, ସୋନି ହିୟର,’

‘ହାୟ!!! ବାସ୍ ଏତିକି ପାଟିରୁ ବାହାରି ପାରିଲା । ଟାଇମ୍, ରେଟ୍, ଘଣ୍ଟା ପ୍ରତି ଚାର୍ଜ ସବୁ କହି ଚାଲିଥିଲା । ଝିଅଟି ଅନୁଭବର ଚିଲ୍ଡ ଏସିରେ ବି ଝାଳରେ ଲଟପଟ।

ଓ.କେ…..!

ଓ ଓ…. କେ!!

ଏମିତି ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ନିଜ ମାନସିକ ସ୍ତରକୁ ନିଜ ଅଧିନକୁ ଆଣିବା ଅଯଥା ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏ ଅନୁଭବ ।

କିନ୍ତୁ ଖୁସି ଯେ କେହି ଜଣେ ତା ସହିତ ଅଛି ।

ରେଟ୍ ଫାଇନାଲ ହେଲା, ସକାଳ ୭ ଯାଏଁ ସେ ଝିଅ ରହିବ ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ଅନୁଭବର ଦେହ ଉପରେ ଅଧିକାର ସହିତ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଣିଲା ସୋନି ।

‘ଡୁ ୟୁ ନିଡ୍ ଏ ଡ୍ରିଙ୍କ୍’?

ଅନୁଭବ ପଚାରିଲା, ଯେତେବେଳେ ଝିଅଟିର ଓଠ ତା, ଓଠକୁ ଛୁଇଁବାକୁ ଯାଉଥିଲା । ‘ଓଃ ଇୟେସ୍’ । ଖୁସିରେ କହିଲା ସୋନି । ପେଗ୍ ତିଆରିରେ ନିଜକୁ ବ୍ୟସ୍ତ ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଭାବିଲା, ଏଇଟା ତ କିଛି ଖରାପ୍ ନୁହଁ । ମନ ଭଳି ଦେହର ମଧ୍ୟ କିଛି ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।

ସ୍ୱପ୍ନା ଖୁବ୍ ମନେ ପଡ଼ିଲା । ସୋନି କୁ ପେଗ୍ ଟି ଧରାଇ କିଛି ସମୟ ଚାହିଁଲା ଅନୁଭବ ତା’କୁ ।

କିନ୍ତୁ ଇୟେ କ’ଣ? ବେକରୁ ତଳକୁ ଚାହିଁ ପାରୁନି । ସୋନି ଭିତରେ ସ୍ୱପ୍ନାକୁ ସେ ପାଉନି । ଅପରିଚିତା ସେ ।

ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତରେ ଅନୁଭବ ଟଏଲେଟ୍ ଚାଲିଗଲା । ନିଜକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ପାଇଁ କିଛି ସମୟ ଚାହୁଁଥିଲା ସେ । କିଛି ସେକ୍ସି ଭିଡ଼ିଓ ଦେଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା । ଭକ୍ ଭକ୍ ବାନ୍ତି ଉଠେଇଲା । “ପୁଣି ନିଜକୁ ସଜାଗ କଲା । ନିଜ ଭିତରେ ନିଜକୁ କହିଲା”, କମ୍ ଅନ୍, ୟୁ ଆର୍ ଏ ମ୍ୟାନ୍” ।

ବାହାରକୁ ଆସି ଅନୁଭବ ମ୍ୟାନ୍ ଭଳି ହେବା ସାହସ ନେଇ ଗଲା ସୋନି ପାଖକୁ । ପେଗ୍ ପରେ ପେଗ୍ ପି’ ସୋନି ଉତ୍ଶୃଙ୍ଖଳ ହୋଇ ଅନୁଭବ ଗଳାରେ ବାହୁ ଛନ୍ଦି ନାଚିବାକୁ ଲାଗିଲା। ପୋଷାକ ନାଁରେ ସ୍ୱଳ୍ପ କପଡ଼ା ଦେହରେ ଅଛି ।

କେଜାଣି କାହିଁ ଅନୁଭବକୁ କାନ୍ଦ ମାଡ଼ିଲା ବୋଉର ପଣତ ତଳେ ଶୋଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ବାପାଙ୍କଠାରୁ ଗାଳି ଶୁଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ନିଜକୁ ସେ ଥାପଡ ଥାପଡ ବାଡ଼େଇ ଚାଲିଲା ।

ରାତିର ଅନ୍ଧାର ଦୁର ହେଇ ସୂର୍ଯ୍ୟ ସୁନେଲି ଆଭା ବିଛାଡ଼ି ଆସିଲେଣି ।

ଅନୁଭବର କାନ୍ଦ ଓ କୋହ ମିଶା ସ୍ୱର ଦୂର ଯାଏଁ ଶୁଭୁଥାଏ, ବୋଉ ବାପା ମୁଁ ଏଠି ଏକୁଟିଆ । ତମେ ମନେ କେବେ ଆସିବ? ଟିକଟ୍ ପଠଉଚି ।

ଚଢ଼େଇ ଗୋଟେ ରାବ ଦେଇ ଉଡ଼ି ଯାଉଥାଏ ।

ଚିନ୍ମୟୀ ପଣ୍ଡା

Leave A Reply

Your email address will not be published.